शुन्यतामा बिलाउँदैछ यो जीवन
अन्धकारले घेर्दैछ चारैतिर
बिर्सन खोज्दैछु सबै पिडाहरु
केबल याद मात्र बाँकी छ ।
सक्दिन अब सुन्न कसैलाई
न त सक्छु सुनाउन कसैलाई
रुँदिन अब भन्दा भन्दै
अनायासै आँशु बग्न थाल्छ ।
हराउँदैछु मेरो जिन्दगीको बाटो
रोकिन थालेको छ पाइलाहरु
सपनामा नै थाकिसके नयनहरु
अझ कति बोकुँ उधारो सपनाहरु ।
Facebook Comments
5 comments
It is great…same as mine…thanks for writing it…haha …but what happened …yesto lekhna bibhas????
lala yar dami 6…nice goin…
Wow. Thats some tragedy I must say.
Why don’t you just say your secret man? In a coffee meeting. Dherai bhayo yo poem soem.
जे होस् मन पर्यो
Dear Bro
First try nai yeti ramro rahecha. Keep it up